Astronomie website van Emanuel Wegh
Enkele Jupiter en Saturnus foto's gemaakt met mijn zelfbouw CB245 (Cookbook camera) in 2000 en 2002.
Originele opmerkingen uit die tijd, afkomstig van mijn toenmalige website:
Foto 1: De maan Io passeert voor Jupiter langs. Je kunt de schaduw van Io op de planeet zien als een donkere vlek. Deze beweegt van links naar rechts. Dit wordt een zonsverduistering genoemd. Die kunnen niet alleen op aarde voorkomen, maar ook op Jupiter en andere planeten. Zonsverduisteringen komen veel voor op Jupiter, omdat Jupiter erg groot is in vergelijking met zijn manen. De schaduwen van de manen zullen de grote planeet meestal niet missen. Jupiter heeft ook vier manen tegenover één voor de aarde. De eerste afbeelding heeft de hoogste signaal-ruisverhouding (S/N). De GRS (Grote rode vlek) is ook te zien. De afbeeldingen zijn gemaakt met integratietijden tussen 0,1 en 0,2 seconden. Tussen de eerste en laatste foto zit ongeveer een uur.
Fotografie gegevens
Foto's gemaakt met mijn Pollux 80 mm f/15 achromatische lenzenkijker en de zelfbouw CB245 (Cookbook camera). Het zijn stacks van enkele foto's.
Originele opmerkingen uit die tijd, afkomstig van mijn toenmalige website:
Foto 2: Op deze afbeeldingen zijn enkele kenmerken te zien: een donkere streep in het noordpoolgebied, een grote donkere vlek in de NEB (Noordelijke Equatoriale Band) en de GRS (Grote rode vlek). De afbeeldingen hebben een integratietijd van 0,2 s. Tussen de eerste en laatste foto zit ongeveer 2,5 uur.
Foto 3: Deze afbeelding is gegenereerd door een softwareprogramma dat ik zelf heb geschreven. De software heeft ze gemaakt door 10 originele CCD opnamen te combineren met een belichtingstijd van 0,2 s. Dit geeft een betere signaal-ruisverhouding dan een enkele afbeelding. Het resultaat is vergelijkbaar met een afbeelding met een belichtingstijd van 2 s, maar met een scherper resultaat. De afbeeldingen tonen de GRS (Grote Rode Vlek) in de SEB (Zuidelijke Equatoriale Band) en de scheiding van de SEB.
Foto 4: Deze afbeelding is gegenereerd door een softwareprogramma dat ik zelf heb geschreven. De software combineerde 10 originele CCD opnamen met een belichtingstijd van 0,5 s. Dit geeft een betere signaal-ruisverhouding dan een enkele afbeelding. Het resultaat is vergelijkbaar met een afbeelding met een belichtingstijd van 5 s, maar met een scherper resultaat.
Foto 5: De eerste twee afbeeldingen zijn combinaties van 15 afbeeldingen, de laatste van 10 afbeeldingen. De belichtingstijd was 0,2 s per afbeelding. Tussen de eerste en laatste foto zit ongeveer 1,5 uur.